Aby wjechać do Peru i Boliwii wystarczy paszport który jest ważny jeszcze przez      6 miesięcy od daty przyjazdu. Obywatele polscy podróżujący po Peru w celach turystycznych nie potrzebują wizy do Peru i mogą w tym kraju spędzić 180 dni, ale o tyle trzeba poprosić urzędnika podczas kontroli paszportowej na lotnisku w Limie. W innym przypadku dostaniemy standardowe 30 lub 90 dni.

Jeżeli zamierzamy podróżować tylko po Peru możemy zdeponować dokument w polskiej ambasadzie, a ze sobą zabrać tylko kopię poświadczoną przez konsula. Będzie on jednak potrzebny (paszport) jeśli zamierzamy korzystać z transportu lotniczego, czyli  robić przeloty wewnętrzne, na przykład Cusco-Lima.
W Peru i Boliwii nie ma zwyczaju zatrzymywania turysty (gringo) do kontroli i proszenia go o jakiś dowód tożsamości, ale jeśli tak się zdarzy to ksero paszportu poświadczone przez konsulat wystarczy w zupełności.

Przed podróżą należy zrobić sobie kopie wszystkich ważnych dokumentów które zabieramy ze sobą, (paszportu, ubezpieczenia, prawa jazdy, biletów lotniczych, itp) należy też zrobić fotokopię tych dokumentów i umieścić ją na swojej poczcie elektronicznej. W razie utraty/kradzieży naszych papierów takie dane ułatwiają konsulatowi wyrobienie nowych.

Przed wyjazdem do krajów andyjskich zalecamy wizytę u lekarza rodzinnego i zbadanie stanu zdrowia. Konsultacja lekarska powinna skłonić nas do zabrania ze sobą pewnej minimalnej ilości leków w tym na: przeziębienie, biegunkę, rozstrój żołądka, objawy choroby lokomocyjnej, a także środki przeciwbólowe, plaster opatrunkowy i inne środki wg uznania.

Większa część wyjazdu będzie przebiegać na bardzo dużych wysokościach powyżej   3 tys.m n.p.m. więc należy przygotować się na chorobę wysokościową i sposoby jej zapobiegania.

Przewodniki podają różne informacje, ale jadąc do Peru nie należy sobie zawracać głowy jakimikolwiek szczepieniami. Zagrożenie chorobami tropikalnymi na wybrzeżu i w górach jest marginalne, a dla wybierających się do dżungli zalecamy ewentualnie szczepienie przeciwko żółtej febrze, które należy przyjąć na 10 dni przed wizytą. Jeżeli planujemy dłuższy pobyt w Amazonii możemy przyjąć szczepionkę przeciwko dendze, zagrożenie malaryczne obecnie nie występuje.

Należy zaopatrzyć się w niewielką, najlepiej nieprzemakalną saszetkę podróżną, którą będziemy nosić pod ubraniem. Trzymać w niej należy paszport i ważne dokumenty, a także część pieniędzy. Do płacenia na ulicy wystarczą drobne z kieszeni lub ewentualnie mały portfelik.

Dobrze jest mieć w ubraniach różne ukryte, wewnętrzne kieszenie, czy to w krótkich szortach, spodenkach, spodniach, czy różnego rodzaju bluzach. Całej gotówki, którą mamy przy sobie nigdy nie wolno trzymać w jednym miejscu.

Walutą lokalną jest SOL peruwiański, ale można płacić również w dolarach. Dlatego zabieramy ze sobą dolary amerykańskie w dobrym stanie, czyli nigdzie nie przetarte i nie poniszczone unikając serii CB ! której w Peru się nie wymieni, a także karty kredytowe aby korzystać z lokalnych bankomatów. Za jednym razem można wypłacić około 300 dolarów lub 1500 soli zależnie od banku.

Najpopularniejsze banki znajdują się w każdym większym mieście są to: BANCO DE LA NACION, SCOTIABANK, BPC i INTERBANK. Przed wyjazdem każdy musi zasięgnąć informacji we własnym banku ile będzie mu potrącane za wypłatę za granicą. Jeżeli mamy konto prowadzone w polskich złotych to najczęściej pieniądze są najpierw przeliczne na dolary, a później na sole, więc opłata może być spora.

Nie trzeba zawracać sobie głowy roamingiem, aby swobodnie zadzwonić do Polski. Na miejscu kupicie lokalne karty sim z pakietem internetowym. U swojego operatora należy sprawdzić głównie ceny połączeń przychodzących i smsów, gdyż dzwonienie z Peru jest tanie i wygodne. Na cały świat. Minuta połączenia międzynarodowego kosztuje około 50 groszy polskich, a najwięksi operatorzy to TELEFONICA, ENTEL, BITEL i  CLARO.

Internet jest ogólnie dostępny i tani. Będziecie go też mieli w hotelach w których nocujemy podłączając się do lokalnego wi-fi.  

Napięcie elektryczne w Peru to 220V , 60Hz typu amerykańskiego, czyli dwa płaskie bolce równolegle ułożone lub rzadziej występujące wtyczki typu B, charakteryzujące się okrągłym bolcem(uziemienie) lub europejskie o dwóch okrągłych bolcach. Dlatego trzeba zaopatrzyć sie w tzw „przejściowki”.

Zalecamy zabranie ze sobą również podarunków, gadżetów dla indiańskich dzieci w andyjskich wioskach. Mogą to być różnego rodzaju świecące długopisy, bączki, bryloczki, widokówki, kredki itp. Zaglądamy w różne miejsca i poznajemy kraj od tej prawdziwej strony często odwiedzając rejony w których trudy życia i bieda i rozwarstwienie społeczne jest tak duże, że przekracza nasze wyobrażenia. W takich sytuacjach uśmiech dziecka rozjaśnia nam smutny widok, a skromny podarek zapewnia życzliwość i pomoc lokalnych mieszkańców.